«Καλή δύναμη», [much power (sic)], ευχήθηκε με γερμανικό σολιψισμό, η Φράου Καγκελάριος, αποχαιρετώντας –με τις οπλές της να πατάνε σταθερά στο κόκκινο χαλί του γερμανικού αεροδρομίου επί του, τυπικώς, ελληνικού εδάφους- το ανδρείκελο που παριστάνει τον υπουργό Εξωτερικών της Τρόικας Εσωτερικού. Αυτές ήταν οι τελευταίες της κουβέντες, δε μιλούσαν και ποτέ τίποτα σπουδαία αγγλικά, εκεί, στη Γερμανία. Εκείνος, ευθυτενής ως γύφτικο σκεπάρνι, σε ρόλο μπάτλερ και υπέρλαμπρου, συνάμα, δελφίνου, συνόδευσε την υψηλή αυτοπροσκεκλημένη έως την έξοδο. Στο επανειδείν κυρία. Και τα μάτια σας δεκατέσσερα στο μυστικό φάκελο της αγοραπωλησίας του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας ή τον δικαστικό φάκελο με τις εμπορικές πρακτικές της Siemens στην Ελλάδα. Για να μη μιλήσομε για τα υποβρύχια που γέρνουν, μαζί τα τρώμε, μάιν Φράου, τι να κάνομε τώρα? Ο γέγονε, γέγονε. Θα τα βρούμε σε όλες τις λεπτομέρειες, δεν γεννάται θέμα ανησυχίας, θα αντέξει η πλάτη του ραγιά, μόνο προσοχή στο χρηματοκιβώτιό σας με τα μυστικά του Ράιχ σας γιατί τους τρέμουμε –τέτοιες κούφιες ώρες- οι λήσταρχοι τους «λίσταρχους».
Πάντως, εμένα, καθόλου δε μου άρεσε, από την τηλεόραση που το παρατήρησα, το βλέμμα που έριξε η Φράου Καγκελάριος στο Μέγαρο Μαξίμου, βλέμμα έμπειρου υπάλληλου κτηματομεσιτικού γραφείου... Βέβαια, καθόλου δεν απόρησα με το θράσος του σφουγγοκωλάριου εγγονού της λογοτέχνισσας. Ούτε με την εικόνα του φωτογενούς «πρωθυπουργού», ενοχλήθηκα, μπροστά στις κάμερες της τηλεδημοκρατίας μας, να σκύβει και να περιγράφει, στη σπουδαία Φράου, τα πλεονεκτήματα του φιλέτου. Με την αβροφροσύνη του αυλικού, Όθωνος και Αμαλίας γωνία, γεννημένου οσφυοκάμπτη. Στα μέτρα του ο ρόλος να ψιθυρίζει εμπιστευτικά στο αυτί της κυρίας τις άδηλες χάρες του εξαιρετικού ακινήτου: το play room που άφησε στο πέρασμά του από το Μέγαρο Μαξίμου ο Κωστάκης, την αλαβάστρινη πισίνα που σχεδίασε κι εγκατέστησε ο Γιωργάκης, την εξαιρετική συλλογή από γκραβούρες, με απεικονίσεις των τριών πιθήκων, «δεν είδα, δεν άκουσα δεν μίλησα», φιλοτεχνημένες με φύλλα κλεμμένου ελληνικού χρυσού. Με μεθοδικότητα τις παράγει αυτές τις γκραβούρες, καθημερινά, η Τρόικα Εσωτερικού, από την εποχή ακόμα της Παπαδημοκρατίαςˑ και παλαιόθεν. All-inclusive, στην τιμή της πώλησης. Εγγυημένη κι η απαλλαγή από τον φόρο ακίνητης περιουσίας, με υπογεγραμμένο ήδη, στα κρυφά, το προεδρικό διάταγμα. Ο πρώτος τη τάξει κρονόληρος τα υπογράφει όλα! Εγγυημένη φοροαποφυγή για 99 χρόνια. Εξαιρετική, fast-track, η ευκαιρία!
Δύναμη λοιπόν, πολλή δύναμη ευχήθηκε η Φράου στο σινάφι που μας κυβερνάει, δύναμη ίσως υπνωτιστική, για να κρατηθεί στην ύπνωσή του ο κόσμος, όλοι εμείς, να συνεχίσομε να πιστεύομε, κυριευμένοι από το ιδιότυπο ραχάτι μας, ότι ο καλός θεός της Ελλάδας, στο τέλος θα βάλει πάλι το θαυματουργό χέρι του, θα κάμει τη δουλειά του και θα ξαναδώσει παράταση ζωής στη φάρα μας...
Καληνύχτα και καλή μας τύχη.
Kαι σ’ εσάς, ευπειθώς, την ευχή μας, μάιν Φράου...
1 σχόλιο:
«Καλή δύναμη», [much power (sic)], ευχήθηκε με γερμανικό σολιψισμό, η Φράου Καγκελάριος, αποχαιρετώντας –με τις οπλές της να πατάνε σταθερά στο κόκκινο χαλί του γερμανικού αεροδρομίου επί του, τυπικώς, ελληνικού εδάφους- το ανδρείκελο που παριστάνει τον υπουργό Εξωτερικών της Τρόικας Εσωτερικού. Αυτές ήταν οι τελευταίες της κουβέντες, δε μιλούσαν και ποτέ τίποτα σπουδαία αγγλικά, εκεί, στη Γερμανία. Εκείνος, ευθυτενής ως γύφτικο σκεπάρνι, σε ρόλο μπάτλερ και υπέρλαμπρου, συνάμα, δελφίνου, συνόδευσε την υψηλή αυτοπροσκεκλημένη έως την έξοδο. Στο επανειδείν κυρία. Και τα μάτια σας δεκατέσσερα στο μυστικό φάκελο της αγοραπωλησίας του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών της Ελλάδας ή τον δικαστικό φάκελο με τις εμπορικές πρακτικές της Siemens στην Ελλάδα. Για να μη μιλήσομε για τα υποβρύχια που γέρνουν, μαζί τα τρώμε, μάιν Φράου, τι να κάνομε τώρα? Ο γέγονε, γέγονε. Θα τα βρούμε σε όλες τις λεπτομέρειες, δεν γεννάται θέμα ανησυχίας, θα αντέξει η πλάτη του ραγιά, μόνο προσοχή στο χρηματοκιβώτιό σας με τα μυστικά του Ράιχ σας γιατί τους τρέμουμε –τέτοιες κούφιες ώρες- οι λήσταρχοι τους «λίσταρχους».
Πάντως, εμένα, καθόλου δε μου άρεσε, από την τηλεόραση που το παρατήρησα, το βλέμμα που έριξε η Φράου Καγκελάριος στο Μέγαρο Μαξίμου, βλέμμα έμπειρου υπάλληλου κτηματομεσιτικού γραφείου... Βέβαια, καθόλου δεν απόρησα με το θράσος του σφουγγοκωλάριου εγγονού της λογοτέχνισσας. Ούτε με την εικόνα του φωτογενούς «πρωθυπουργού», ενοχλήθηκα, μπροστά στις κάμερες της τηλεδημοκρατίας μας, να σκύβει και να περιγράφει, στη σπουδαία Φράου, τα πλεονεκτήματα του φιλέτου. Με την αβροφροσύνη του αυλικού, Όθωνος και Αμαλίας γωνία, γεννημένου οσφυοκάμπτη. Στα μέτρα του ο ρόλος να ψιθυρίζει εμπιστευτικά στο αυτί της κυρίας τις άδηλες χάρες του εξαιρετικού ακινήτου: το play room που άφησε στο πέρασμά του από το Μέγαρο Μαξίμου ο Κωστάκης, την αλαβάστρινη πισίνα που σχεδίασε κι εγκατέστησε ο Γιωργάκης, την εξαιρετική συλλογή από γκραβούρες, με απεικονίσεις των τριών πιθήκων, «δεν είδα, δεν άκουσα δεν μίλησα», φιλοτεχνημένες με φύλλα κλεμμένου ελληνικού χρυσού. Με μεθοδικότητα τις παράγει αυτές τις γκραβούρες, καθημερινά, η Τρόικα Εσωτερικού, από την εποχή ακόμα της Παπαδημοκρατίαςˑ και παλαιόθεν. All-inclusive, στην τιμή της πώλησης. Εγγυημένη κι η απαλλαγή από τον φόρο ακίνητης περιουσίας, με υπογεγραμμένο ήδη, στα κρυφά, το προεδρικό διάταγμα. Ο πρώτος τη τάξει κρονόληρος τα υπογράφει όλα! Εγγυημένη φοροαποφυγή για 99 χρόνια. Εξαιρετική, fast-track, η ευκαιρία!
Δύναμη λοιπόν, πολλή δύναμη ευχήθηκε η Φράου στο σινάφι που μας κυβερνάει, δύναμη ίσως υπνωτιστική, για να κρατηθεί στην ύπνωσή του ο κόσμος, όλοι εμείς, να συνεχίσομε να πιστεύομε, κυριευμένοι από το ιδιότυπο ραχάτι μας, ότι ο καλός θεός της Ελλάδας, στο τέλος θα βάλει πάλι το θαυματουργό χέρι του, θα κάμει τη δουλειά του και θα ξαναδώσει παράταση ζωής στη φάρα μας...
Καληνύχτα και καλή μας τύχη.
Kαι σ’ εσάς, ευπειθώς, την ευχή μας, μάιν Φράου...
http://my-pillow-book.blogspot.gr/2012/10/tea-and-sympathy.html
Δημοσίευση σχολίου