Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΡΑ ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ

Στο καμαρίνι του «ΖΥΓΟΥ» πριν κάποια χρόνια, παρόντος του Λάκη Χαλκιά, έγινε μιάμιση ώρα συζήτηση μεταξύ εμού και του αείμνηστου Κίτσου Τεγόπουλο για το μέλλον της Ελλάδας, του τύπου και της «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ»

Αφορμή η πολύ σκληρή ομολογώ, πλην όμως δίκαιη πέρα για πέρα, κριτική που είχα στο ελεύθερο πρόγραμμά μου επί της  εν γένει δημοσιογραφικής τακτικής της «Ε» που συνοψίζονταν στο Τεγοπούλειας έμπνευσης σλόγκαν που φιγουράριζε στην στην εφημερίδα: «ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ, ΕΛΕΓΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ…» για να συμπληρώσω εγώ, « …ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΑΜΦΟΤΕΡΟΙ ΑΠ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΝΤΕΣ»

Ο μακαρίτης Τεγόπουλος χαρακτήρισε την κριτική μου «σκουπίδια», ανέλυσε το θαρραλέο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ και πρέβλεψε λαμπρό το μέλλον της σοσιαλιστικής  Ελλάδας και πιο λαμπρό ακόμα το μέλλον της «Ε»!
Εγώ, βέβαια, έβλεπα ακριβώς το αντίθετο…
Και από τότε πέρασαν χρόνια και ο Κίτσος δεν πρόλαβε να δει τον «αγώνα» του Αντρέα που δικαιώθηκε, το λαμπρό μέλλον της Ελλάδας και το πιο λαμπρό ακόμα της Ελευθεροτυπίας…
Κρίμα που δεν καταγράφτηκε αυτή η συνομιλία, πιστεύω ότι θα είχε σήμερα εξαιρετικό ενδιαφέρον…

ΥΓ
Παραθέτω το τραγούδι με το οποίο έκλεινα το ελεύθερο πρόγραμμά μου: