Σάββατο 1 Σεπτεμβρίου 2012

1953:Το μισό χρέος της Γερμανίας διεγράφη, για ένα μέρος ορίστηκε μηδενικό επιτόκιο ενώ το υπόλοιπο αναδιαρθρώθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση..

Διαβάστε την ρύθμιση του χρέους της Γερμανίας το 1953...
Αυτά ...βέβαια τα ξεχνάνε οι Γερμανοί και η Μέρκελ...μιας και δεν τους τα θυμίζουμε εμείς...
Οι δικοί μας οι πουλημένοι και προσκυνημένοι τι κάνουν  ;;;
"Τι μας διδάσκουν παλαιότερες κρίσεις χρέους;" 
Μια σύντομη αναδρομή σε κρίσεις χρέους του πρόσφατου παρελθόντος μπορεί να προσφέρει σημαντικά διδάγματα. Κυρίως ποια λάθη πρέπει να αποφεύγονται και πώς μπορεί μια χώρα να σταθεί και πάλι στα πόδια της Το γερμανικό παράδειγμα: το 1952 το εξωτερικό χρέος της ανερχόταν στα 30 δις γερμανικά μάρκα.
Εάν οι 70 τότε πιστωτές της Γερμανίας επέμεναν σε μια σκληρή πολιτική λιτότητας και πλήρη αποπληρωμή των δανείων, τότε πιθανότατα το γερμανικό οικονομικό θαύμα δεν θα είχε συντελεστεί ποτέ.
Αντ΄ αυτού όλες οι εμπλεκόμενες χώρες συμφώνησαν το 1953 στο Λονδίνο σε όρους που επέτρεπαν στην δυτικογερμανική οικονομία να ανασάνει και να αναπτυχθεί.

Το μισό χρέος διεγράφη, για ένα μέρος ορίστηκε μηδενικό επιτόκιο ενώ το υπόλοιπο αναδιαρθρώθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση. Η συμφωνία έθεσε τα θεμέλια για την εξέλιξη της Γερμανίας σε εξαγωγική δύναμη, λέει ο Γιούργκεν Κάιζερ από το erlassjahr.de, μια πρωτοβουλία για τη διαγραφή του χρέους αναπτυσσόμενων χωρών:
«Μια σημαντική ποιοτική διάσταση ήταν η συμφωνία των πιστωτών και της γερμανικής πλευράς ότι σε καμία περίπτωση η Γερμανία δεν θα αποπλήρωνε τα δάνειά της από τα αποθεματικά της, αλλά μόνον από τα τρέχοντα πλεονάσματα. Εάν εφαρμοζόταν αυτό τώρα και στην Ελλάδα και λέγαμε ότι οι Γερμανοί θα πάρουν χρήματα εάν επιτρέψουν ένα ελληνικό εμπορικό πλεόνασμα, τότε οι Έλληνες θα έπρεπε να κάνουν πολλές εξαγωγές και να φιλοξενήσουν πολλούς γερμανούς τουρίστες, μέχρι να αποπληρώσουν αυτά τα καταραμένα τανκς».

Το Κλαμπ του Παρισιού


Το μισό χρέος της Γερμανίας διεγράφη, για ένα μέρος ορίστηκε μηδενικό επιτόκιο ενώ το υπόλοιπο αναδιαρθρώθηκε σε μακροπρόθεσμη βάση
Η Ελλάδα αγόραζε για μεγάλο διάστημα όπλα αξίας πολλών δις από τη Γερμανία, λέει ο ειδικός τονίζοντας ότι πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, κυρίως στην Αφρική, έκαναν το ίδιο. Για μεγάλο διάστημα αγόραζαν όπλα από τις βιομηχανικές χώρες και χρηματοδοτούσαν έργα υποδομής, παίρνοντας δάνεια δισεκατομμυρίων. Όταν δεν μπορούσαν πλέον να αντεπεξέλθουν, απέμενε η κλήση ενός συγκεκριμένου τηλεφωνικού αριθμού: «Όταν έχω πρόβλημα χρέους, υπάρχει ένας τηλεφωνικός αριθμός στο Παρίσι, στο υπουργείο Οικονομικών, όπου βρίσκεται η γραμματεία του Κλαμπ του Παρισιού. Σε αυτούς πρέπει να πω ότι έχω πρόβλημα. Και αυτοί μου εξηγούν τι πρέπει να γίνει».

Από το 1956 έχουν υπογραφεί στο Κλαμπ του Παρισιού περισσότερες από 400 συμφωνίες αναδιάρθρωσης για 85 χώρες. Οι ευνοϊκοί όροι που είχε αποσπάσει η Γερμανία το 1953, ήταν όμως για τις περισσότερες άπιαστο όνειρο. Για μεγάλο διάστημα οι πιστωτές επέμεναν στην πλήρη αποπληρωμή των δανείων. Μόλις στα τέλη της δεκαετίας του 1980 άρχισε να διαφαίνεται η προθυμία για μερική διαγραφή του χρέους. Από το 2000 υπήρξε και πλήρης διαγραφή του εξωτερικού χρέους για εξαιρετικά φτωχές χώρες.


Η απουσία πτωχευτικού δικαίου


Θεσμοί όπως το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα σε ρόλο πιστωτή, ελεγκτή, αλλά και δικαστή
Οι περισσότερες από τις συμφωνίες που έχουν υπογραφεί τα τελευταία 50 χρόνια προέβλεπαν σκληρές περικοπές, οδηγώντας συχνά τις υπερχρεωμένες χώρες στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Ήταν ένα τεράστιο λάθος, λέει ο Γιούργκεν Τσάτλερ από το γερμανικό υπ. Οικονομικής Συνεργασίας: «Το μεγαλύτερο λάθος ήταν ότι δεν δίνονταν η δέουσα σημασία στη σταθεροποίηση της οικονομίας και στην παραγωγή, ιδιαίτερα στην ασιατική κρίση».

Πτωχευτικό δίκαιο για κράτη δεν υπάρχει σήμερα και συνεπώς δεν υπάρχει και ένα ουδέτερο όργανο που να διαχειρίζεται τέτοιες υποθέσεις. Έτσι οι υπερχρεωμένες χώρες έχουν συνήθως τεράστιες δυσκολίες στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους. Στην άλλη πλευρά –είτε αυτή λέγεται Κλαμπ του Παρισιού ή Τρόικα- κάθονται πάντα θεσμοί όπως το ΔΝΤ ή η Παγκόσμια Τράπεζα που αναλαμβάνουν πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, τόσο του πιστωτή και του ελεγκτή, όσο και του δικαστή:

«Αυτό θα ήταν αδιανόητο σε ένα κράτος δικαίου», λέει ο κ. Κάιζερ. Γιατί σε ένα κράτος δικαίου υπάρχουν νόμοι και ανεξάρτητα όργανα, όπως εξειδικευμένα δικαστήρια, τα οποία ασχολούνται με τέτοιες υποθέσεις και λαμβάνουν μετά τις αποφάσεις τους». Γι΄ αυτό και ο ίδιος θεωρεί επιτακτική την ανάγκη σύνταξης πτωχευτικού δικαίου για κράτη. Andreas Becker / Κώστας Συμεωνίδης

Deutsche Welle 

ΕΜΕΤΙΚΕ  ΡΕΣΛΕΡ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΠΟΥ ΣΕ ΦΙΛΟΞΕΝΕΙ... ΤΟ ΑΥΤΟ, ΒΕΒΑΙΑ, ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ ΤΗΣ ΜΠΟΥΝΤΕΣΤΑΓΚ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αξιότιμε Χάρρυ,
Δεν έχω λόγια να περιγράψω το δέος που νοιώθω για όλη τη δουλειά που κάνεις και τον κόπο που έχεις καταβάλει για να αφυπνίσεις αυτόν τον δύσμοιρο κάτοικο της Ελλαδικής περιοχής που λέγεται Έλληνας αλλά και όλων των συγκάτοικων ετούτου του τόπου της όποιας φυλής της όποιας διαφορετικότητας.
Παίρνω το θάρρος και μιλώ στον ενικό με όλο το σεβασμό στο πρόσωπο σου, γιατί τους πληθυντικούς τους χρησιμοποιώ σε εκείνους που είναι για τους τύπους αφενός και αφετέρου τον απεχθάνομαι..
Μια μικρή τοποθέτηση θέλω να κάνω για τα χρόνια της ντροπής και του αίσχους όσων αφορά τους άρχοντες αυτής της εποχής και όχι μόνο, αλλά και της αποχαύνωσης που μαστίζει αυτόν τον λαό.
Δυστυχώς όλα ξεκινούν από την παιδαγωγική εκπαίδευση του καθενός και τις αξίες που ανατρέφεται ο λαός μας, που δυστυχώς μέσα στην ξετσιπωσιά και την απαξίωση των ιδανικών είναι σχεδόν ακατόρθωτο να βρει κανείς τον δρόμο του.
Εδώ και δεκαετίες 3 τον αριθμό,η κοινωνία έχει ποτιστεί με λογιών και λογιών ναρκωτικά πολύ πιο σκληρά από τις διάφορες ουσίες που κυκλοφορούν..Αυτό συμβαίνει για να μπορεί να γίνεται το αλισβερίσι ανενόχλητα, μια απλή αναφορά νομίζω φτάνει..τα τόσα σκάνδαλα που έπαιζαν τα παράθυρα των σίριαλ της ιδιωτικής τελεόρασης 'στάχτη στα μάτια του κόσμου βεβαίως βεβαίως' ενώ από πίσω παιζόντουσαν απίστευτες δολοπλοκίες και σχέδια σε βάρος του μισθωτού και κάθε λογής φορολογούμενου αλλά κατά κύριο λόγο του δημόσιου κορβανά γιατί κάποια στιγμή θα έπρεπε να φάει και από εκεί ο ιδιώτης μεγιστάνας.
Και ποιος είναι ο ευκολότερος δρόμος για να μπεί το χέρι στο δημόσιο κορβανά που λέγαμε?Δώσε εξουσία στο συνδικαλιστή να άγει και να φέρεται, κατάργησε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους και άλλα πολλά τερτίπια παρομοίου κάλλους και το πάρτι δεν σταματά.
Και ο αδαής νέος ερωτώ:Πως γίνεται ένα κράτος το οποίο έχει ή μάλλον είχε, χρυσοφόρα οικόπεδα π.χ. κάποτε η Ολυμπιακή ήταν η 1η αεροπορική του κόσμου,η μισή Μακεδονία είναι χρυσή, να έχει από τις πιο βαριές βιομηχανίες τουρισμού παγκοσμίως να είναι κυρίαρχη ναυτική δύναμη παγκοσμίως και άλλα πολλά πολλά..να βρίσκεται στη θέση να παρακαλάει την Ευρώπη και να τρέχει πίσω από μερκελοειδή?
Εύκολα, κοίτα μια παράγραφο πάνω..και το βασικότερο ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ για τον συνάνθρωπο, αλλά που? στάχτη και μπούρπερη για το καγιέν..και φυσικά το ΕΓΩ.
Αλλά και εκεί έχει γίνει μελέτη καλή από ειδικούς...Μιας και ο δάσκαλος , ο καθηγητής δεν ασκούν λειτούργημα όπως θα έπρεπε αλλά είναι απλά δημόσιοι υπάλληλοι τι να πεις?? Όταν το μάθημα παίρνει την μορφή 6ωρου και δεν αποσκοπεί στην διάπλαση προσωπικοτήτων και στην πραγματική αξία τις γνώσης αλλά σου υπαγορεύουν να κάνεις δίχως να εξηγούν στο παιδί τον αυτοσκοπό της γνώσης,και ώπ, κουδούνι, τα υπόλοιπα φροντιστήριο..για τους έχοντες. Και τελικά σε περνούν και από ένα μίνι ψυχολογικό σοκ της εξέτασης και γίναμε κοινώς, πόσοι θα αγαπήσουν το οποιοδήποτε βιβλίο???Η ΣΩΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΙΑΣ ΕΎΡΥΘΜΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΟΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥς ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΑΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΦΕΝΤΙΚΟ, ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΕΙΣΟΔΟΥ ΕΞΟΔΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΡΟΛΟΙ.
Εν κατακλείδι, πρώτοι υπαίτιοι λοιπόν είμαστε εμείς γιατί ως γνωστών λαός που δεν κοιτά τα λάθη του παρελθόντος και δεν ξεφυλλίζει την ιστορία του είναι παντελώς καταδικασμένος ύστερα οι λοιποί που δεν βλέπουμε τον κόσμο με την αγνότητα που θα έπρεπε αλλά όλα τα θυσιάζουμε στο βωμό του υλισμού και ύστερα ευθύνονται οι εξωγενείς παράγοντες που το μόνο που κάνουν είναι την δουλειά που τους ανατέθηκε από τα αφεντικά τους τις μεγαλοπολυεθνικές κάθε είδους και μεταφέρουν εντολές στα ανδρείκελα τις εκάστοτε δήθεν μου τάχα μου εκλεγμένης δημοκρατίας.
Αυτά, θα έλεγα και άλλα πολλά κοινώς γνωστά δεν μιλώ εγώ για φιλοσοφήματα, μα για λογιών και λογιών αμπελοφιλοσοφίσματα, συγνώμη για τη μακρηγορία τα σέβη μου και πάλι, σε εκτιμώ βαθύτατα και όλοι μαζί κάτι μπορούμε να κάνουμε ο καθένας για την πάρτι του και είμαστε τελειωμένοι!! Νεκτάριος από το χωριό που σφυράνε, μόνιμος κάτοικος Ζωγράφου, ένας αδαής νέος..

Ανώνυμος είπε...

Εισαι φιλε μου χαρυ ο ανθρωπος που εκτιμω πιο πολυ απο ολους τους ελληνες γιατι μιλας τη γλωσα της αληθειας με τον δικο σου μοναδικο τροπο. Τωρα στο θεμα οι κυβερνωντες μας ξεκαθαρα υπερασπιζοντε τα συμφεροντα των ξενων "αποικιοκρατων" γιατι πρωτον δεν ειναι "ελληνες" και δευτερον το κανουν με το αζημιωτο. φιλια!